Стерјовски: На македонското малцинство во Албанија не се гледа како на мост за поврзување со матичната земја

-Секако дека има. Да го земеме, на пример, едно од нашите права, а тоа е правото на образование. Ние во Пустец го имаме тоа право од 1945 година, во општина Пустец и во селото Врбник во Деволската област. Но, сега училиштето таму е затворено, бидејќи поради лошите услови за живеење луѓето си заминале. Во областа Голо Брдо, во областа Гора, поточно таму каде што има барање, бидејќи таму сите се Македонци, сите зборуваат македонски, но сакаат да научат и да пишуваат. Со неколку професори по македонски јазик, да се воведе македонскиот јазик во наставниот процес, не е проблем за државата, некој голем трошок да се ангажираат и да се платат пет професори, оценува тој.

Според Стерјовски тоа е потврда дека едноставно немало политичка волја од сите влади, не само од оваа влада. Едноставно, како што кажав, рече тој, тоа беше обврска од ЕУ, и законодавството за малцинствата напредувало како што нашата земја напредувала кон ЕУ.

Посочува дека политичка волја не постои зашто сите партии се плашат, особено како ќе реагира електоратот, „да не им дадеме многу на малцинствата“.

Верувам, додаде, дека ова е она од што креаторите на политиката најмногу се претпазливи.

-Мојата порака, пред сè е дека сите влади треба да обрнат внимание, особено на областите каде што живеат малцинствата. Јас конкретно, зборувам за мојата заедница. Ние можеме да зборуваме за правото на образование, култура и јазик, но во крајна линија тие треба да имаат подостоинствен живот, бидејќи условите во кои живее македонското малцинство во Албанија во руралните средини се навистина скандалозни: без патишта, без вода, без канализација, изјави Стерјовски.

Смета дека „треба да има поголемо внимание од сите влади за подобрување на животот на македонската заедница што живее таму, а потоа да зборуваме за културата, традициите и јазикот”.