Крајот на француската политичка криза не се наѕира. Претседателот Емануел Макрон ќе именува нов премиер, но парламентот ќе остане поделен на три политички блока кои меѓусебно не се поднесуваат и се подготвени да ги кочат потребните реформи и новиот буџет што го предлагаат политичките противници.
Владата на францускиот премиер Мишел Барние падна откако мнозинството пратеници во националниот парламент гласаше за негово сменување. До гласањето во парламентот дојде бидејќи Барние ги искористи посебните овластувања и го одобри законот за буџетот без консултирање на парламентот. За недоверба на владата гласаа 331 пратеник, што е многу повеќе од потребните 289 за да падне владата.
Ова е за прв пат француската влада да ја разрешуваат од должноста пратениците со гласање за недоверба од 1962 година. Се очекува владата на Барние сега да работи во технички мандат додека францускиот претседател Емануел Макрон не прогласи име на нов мандатар, а според Уставот, нови парламентарни избори не може да бидат распишани доколку поминало помалку од една година од претходните.
Владата на Барние во парламентот ја поддржаа околу една третина од пратениците, а недоверба изгласаа членовите на најмногубројните коалиции собрани околу левичарскиот Нов народен фронт НФП и десничарскиот Национален собир предводен од Марин Ле Пен.
Ле Пен во обраќањето во парламентот рече дека начинот на кој е донесен буџетот ја принуди ејзината партија да гласа заедно со политичките противници од левичарска ориентација. „Буџетот што го донесовте е технократски и не се занимава со вртоглавото зголемување на безбедносните ризици и криминалот со кој се соочува земјата“.
Имиграцијата, куповната моќ и безбедноста се трите основни барања на Националниот собир, но вие ни дадовте само ронки, му порача таа на премиерот во заминување.
Двете опции за Франција се да добие влада со мнозинска поддршка во парламентот, што не е веројатно поради несогласувањата во парламентот, или технократска влада, која би ја водела земјата до наредните избори кои би можеле да бидат организирани дури на крајот на летото.
Франција и Германија се сметаат за идеолошки и политички мотор на Европската унија, но тој мотор сега не работи како подмачкан. Додека траат политичките превирања во Франција, Германија ја очекуваат вонредни парламентарни избори во февруари по распадот на коалицијата што ја сочинуваше актуеалната влада, а ефектите од овие политички кризи се чувствуваат во целата ЕУ.
Се повеќе се чини дека блокот не ги држи конците во своите раце и со успонот на автократските лидери кои имаат симпатии кон Русија како оние во Унгарија, Словачка и Романија.
Крајот на француската политичка криза не се наѕира. Претседателот Емануел Макрон ќе именува нов премиер, но парламентот ќе остане поделен на три политички блока кои меѓусебно не се поднесуваат и се подготвени да ги кочат потребните реформи и новиот буџет што го предлагаат политичките противници.
Француската економија е по германската најголемата во еврозоната, а буџетскиот дефицит оваа година порасна над границата што е прифатлива за ЕУ, што ги погаѓа и жителите на другите европски земји.
Германија, исто така има еконоски проблеми. Некогаш растечкиот извоз на оваа земја многу опадна, дури и пред воведувањето на новите царини што ги најави новозибраниот американски претседател Доналд Трамп, што претставува ризик во економска депресија да ги вовлече и другите земји од централна и источна Европа, особено оние во кои Германија има свои фабрики.
Сега на удар повторно е и Макрон, затоа што актуелната состојба во парламентот е последица на неговата одлука да распише вонредни избори во летото 2024, на кои неговата партија Ренесанса помина лошо.
Политичките противници на Макрон се почесто бараат негова оставка и тврдат дека тоа би било решението за политичката нестабилност, но тој одговара дека довербата на избори и барањата за предвремени претседателски избори ги нарекува „политичка фикција“.
Би Би Си
Слични новости
Новите американски царини на кинески прозиводи стапија во Сила, Кина возвраќа со контрамерки
Ова не е прв пат Трамп да воведува царини на кинеските производи. За време на неговиот прв мандат воведе царини на кинески прозиводи во вредност од 360 милијарди долари, а Кина тогаш одговори со контрацарини на американските стоки.
Предлогот на Трамп за преземање на Газа предизвикува голема загриженост на Блискиот исток
Планот на американскиот претседател Доналд Трамп неговата земја да ја преземе воено разурнатата Газа, да ја развие економски и да ја претвори во „блискоисточна ривиера“ по преселувањето на Палестинците во други земји, допира до едно од најчувствителните прашања во арапско-израелскиот конфликт
Може ли ЕУ да го одбрани Гренланд
Молкот на Европа за Гренланд може да се толкува како тактика да не се предизвикува голема бура и да не се предизвикуваат трансатлантски ескалции, додека политичарите се обидуваат тивко да ја ублажат заканата.