Хит серијата „Адолесценција“ за мизогинија ги поттикнува британските родители да размислуваат

Минисеријата од четири дела, објавена на 13. март, имаше 24,3 милиони прегледи во првите четири дена, што ја прави најоценетата серија на Netflix за неделата од 10. до 16. март, според списанието за забавната индустрија Variety.

По серијата, останува само едно прашање: Дали овој млад човек со ангелски изглед навистина можел да направи вакво злосторство?

Ова дело најде одѕив кај публиката која сѐ повеќе беше вознемирена од серијата шокантни напади со нож извршени од млади луѓе, како и мизогинската реторика на влијателни личности како Ендрју Тејт.

Драмата го истакнува проблемот на мажите и момчињата во принуден целибат кои се чувствуваат непривлечни за спротивниот пол и негуваат омраза кон нив, и е посветена на прашањето како тоа се дискутира на социјалните мрежи.

Изабел, мајка на две ќерки на 16 и 18 години, рече дека серијата ја „шокирала“ и дека била болно свесна дека приказната „може да е вистинита“.

„Немате никаков увид во младинската култура, знаете, Инстаграм, сите овие работи за кои немате увид. А возрасните се суштински исклучени… и тоа е навистина страшно“, вели 49-годишната жена од Глазгов, Шкотска.

„Ако вашето дете е вовлечено во тоа, што да правите или како да го извлечете од тоа?“ додаде таа.

Истото прашање го поставуваат и британските медиуми кои велат дека „Адолесценција“ е силна и излезе во вистинско време.

„Темпирана бомба“

„Дали вашиот син е тинејџерска темпирана бомба?“ прашува Daily Mail, советувајќи ги родителите да внимаваат на знаци како што се момчињата поминуваат повеќе време сами во своите соби или стануваат опседнати со бројот на следбеници што ги имаат на социјалните мрежи.

Сценаристите и актерите на серијата велат дека биле изненадени од нејзиниот успех.

„Никогаш ни за момент не помисливме дека серијата ќе има толкаво влијание“, изјави за BBC авторот Стивен Греам, кој исто така го игра таткото на Џејми.

Идејата за приказната ја дошол откако на вестите слушнал за две тинејџерки кои биле убиени од млади мажи во разлика од неколку семици.

„Навистина ми го скрши срцето и бев згрозен, а само помислив во какво општество живееме денес што ова станува редовна појава“, рече тој.

Косценаристот Џек Торн рече дека истражувањето за серијата бара од нив да одат „до најмрачните длабочини на интернетот“.

„Не треба долго да се дојде до поентата, а овие деца се загадени со овие работи, додека ние мораме да го запреме ова загадување“, рече тој и ја повика владата да дејствува.

Мајкл Конрој, основач на Men at Work, организација која им помага на наставниците и социјалните работници да работат со млади мажи и да се борат против сексизмот, рече дека му е „навистина, навистина мило“ што серијата станала тема на разговор.

„Драмата е брилијантна и ќе биде многу искористена од наставниците и родителите. Ќе поттикне важни разговори.

Но, тој предупреди дека дискусиите со младите мажи, доколку се сфатат како критика, нема да доведат до „конструктивен дијалог и мислам дека многу момчиња или млади мажи нема да се вклучат. Тие ќе се чувствуваат нападнати“.

Конрој ги повика возрасните да се интересираат за „машката сфера“, маскулинистичкиот дискурс и јазик што го придружува: „Што велат тие? Кои се шифрите?“

„Тоа е вистинската серија која доаѓа во вистинско време“, рече Енди Бароус, директор на фондацијата Моли Роуз, која беше основана по самоубиството на 14-годишната Моли Расел во 2017 година, откако гледаше штетна содржина на интернет.

Истрагата за нејзината смрт откри дека од 16.300 објави што Моли ги зачувала, споделила или лајкувала на Инстаграм во шест месеци пред нејзината смрт, 2.100 се поврзани со депресија, самоповредување или самоубиство.

„Серијата направи неверојатна услуга во олеснувањето на националниот разговор за влијанието на екстремната мизогинија и начините на кои онлајн содржините и онлајн влијателите можат да ги искриват ставовите на тинејџерите и момчињата“, рече Бароус.

Фондацијата со години бара построга легислатива и регулирање на алгоритмите.

„Ова може да биде навистина моќен повик за будење за потребата да се осигура дека момчињата не се алгоритамски бомбардирани со содржина“, заклучува Бароус.